Page 24 - E-BOOK
P. 24

๔.๑ นโยบายที่ส่งผลกระทบเชิงลบต่อความมั่นคงทางอาหารหรือมีข้อจ�ากัดบางประการ โดยใน
            ปัจจุบันมีลักษณะดังนี้


                           ๔.๑.๑ นโยบายระยะสั้น (ช่วงวิกฤติ)

                                  1) นโยบาย แผนงาน มาตรการและกิจกรรมทั้งระดับส่วนกลาง ภูมิภาค และท้องถิ่น
            ในการด�าเนินการช่วยเหลือในช่วงสภาวะวิกฤติส่วนใหญ่ยังมีลักษณะของการสงเคราะห์เป็นด้านหลัก

                                  2) การน�านโยบายไปปฏิบัติยังขาดการบูรณาการระหว่างหน่วยงานต่าง ๆ และแผนงาน

            ในการบริหารจัดการด้านความมั่นคงทางอาหารในทุกระดับ ทั้งส่วนกลาง ภูมิภาค และท้องถิ่น

                                  ๓) ขาดหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องโดยตรงในภาระกิจการท�างานด้านความมั่นคงทางด้าน
            อาหาร ท�าให้สถานการณ์ที่ผ่านมาขาดเจ้าภาพรับผิดชอบในการด�าเนินการอย่างทันท่วงที และขาดระบบการ
            บริหารจัดการที่มีรูปแบบ และกระบวนการที่เหมาะสมสอดคล้องกับสภาพปัญหาที่เกิด เช่น การประกาศเคอร์ฟิว
            ส่งผลกระทบต่อการขนส่งอาหาร ฯลฯ


                                  ๔) การด�าเนินงานตามแผนงานและแผนงบประมาณภาครัฐมีความล่าช้า ไม่ตรงกับ
            แผนงาน และระยะเวลาที่วางไว้ การด�าเนินงานมีความซับซ้อน ขั้นตอน ระเบียบไม่เอื้อต่อการด�าเนินงาน
            มาตรการที่ใช้ได้ในการแก้สถานการณ์เร่งด่วนเฉพาะหน้ายังมีความล่าช้าในการด�าเนินการท�าให้ประชาชนต้อง
            ออกมาช่วยเหลือกันเอง

                                  ๕) การด�าเนินของหน่วยงานต่างๆ ควรให้ความส�าคัญต่อการมีส่วนร่วมของชุมชน และ

            ประชาชนในพื้นที่ ซึ่งมีกลุ่มเครือข่าย และกลไกที่มีปฏิบัติการในมิติด้านการรับมือและการปรับตัวรูปแบบ
            ลักษณะต่างๆ อยู่แล้ว

                                  ๖) ขาดมาตรการหนุนเสริมและการสนับสนุน ระบบการกระจายอาหาร การเข้าถึง
            อาหาร และระบบการกระจายอาหารในสภาวะวิกฤติ ขาดมาตรการควบคุมราคาสินค้าในการอุปโภคบริโภค
            ในช่วงสภาวะวิกฤติ


                                  ๗) นโยบายการเยียวยาและฟื้นฟูภายใต้เงินกู้ ๔ แสนล้าน มีลักษณะด�าเนินการโดยขาด
            การมีส่วนร่วมจากทุกฝ่าย และมีปัญหาในแง่ความเท่าเทียม และการเข้าถึงของกลุ่มคนที่เดือดร้อนและเปราะบาง

                                  ๘) การขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะโดยรวมของสังคมมีปฏิบัติการอย่างหลากหลายและ
            กว้างขวาง แต่ก็ยังมีปัญหาเชิงการจัดการ การประสานความร่วมมือ ท�าให้ไม่สามารถน�าทุนทางสังคมที่มีอยู่

            มารับมือกับวิกฤติ เช่น อาหารที่วัดมีปริมาณมาก แต่ขาดการจัดการสู่คนยากล�าบากในพื้นที่ช่วงสถานการณ์
            วิกฤตช่วงโควิด-19 เป็นต้น

                           ๔.๑.๒ นโยบายระยะยาว

                                  1) มิติด้านปัจจัยการผลิต : นโยบาย กฎหมาย กลไกเชิงสถาบันที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยการผลิต
            คือ ที่ดิน น�้า พันธุกรรม ฯลฯ ที่ยังไม่สามารถหนุนเสริมให้เกิดการกระจายการเข้าถึงที่ดินของเกษตรกรรายย่อย
            เช่น สถาบันบริหารการธนาคารที่ดิน (องค์กรมหาชน) พระราชบัญญัติภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง พ.ศ. 2๕๖2

            ระเบียบส�านักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยโฉนดชุมชน พ.ศ.  2๕๕๕ ฯลฯ และกฎหมายที่อาจจะน�าไปสู่อุปสรรคต่ออิสรภาพ
            ด้านพันธุกรรม หรือก่อให้เกิดการผูกขาดโดยบรรษัทขนาดใหญ่ ฯลฯ แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
            ยุทธศาสตร์ชาติ 2๐ ปี ตลอดจนถึงแผนปฏิรูปประเทศยังขาดเนื้อหาสาระ และทิศทางหลักที่รองรับมิติความมั่นคง
            ทางอาหาร และเป็นต้นทางของการจัดท�าแผนงบประมาณของส่วนราชการ และหน่วยงานอื่น ๆ ของหน่วยงานรัฐ



            22     มติสมัชชาสุขภาพแห่งชาติ ครั้งที่ ๑๓
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29